admin Streszczenie szczegółowe Antygony Sofoklesa
Antygona to jedna z najsłynniejszych tragedii Sofoklesa, opowiadająca historię tytułowej bohaterki, która sprzeciwia się rozkazowi króla Kreona w imię prawa boskiego i rodzinnej lojalności. Akcja rozgrywa się w starożytnych Tebach, niedługo po zakończeniu wojny domowej pomiędzy braćmi Eteoklesem i Polinikiem, synami Edypa. Obaj bracia giną w walce o tron, a nowym władcą zostaje Kreon, wuj Antygony.
Kreon wydaje dekret zabraniający pochówku Polinika, który według niego był zdrajcą ojczyzny. Antygona, wierna prawom boskim i obowiązkom rodzinnym, postanawia pochować brata mimo zakazu. Ismena, jej siostra, początkowo odmawia pomocy, obawiając się konsekwencji. Ostatecznie Antygona sama wykonuje rytuały pogrzebowe, czym ściąga na siebie gniew Kreona.
Pojmana i postawiona przed królem, Antygona nie zaprzecza zarzutom. Kreon decyduje, że zostanie ona uwięziona w grocie, pozostawiona na śmierć. Ismena, która teraz chce dzielić los siostry, również zostaje pojmana, ale Kreon ostatecznie jej nie skazuje. Nieoczekiwanie w obronie Antygony staje Hajmon, syn Kreona i narzeczony Antygony. Kreon nie ulega jednak jego prośbom.
Teby odwiedza wieszczek Tyrezjasz, który ostrzega Kreona przed gniewem bogów z powodu jego decyzji. Początkowo nieugięty król w końcu ustępuje i decyduje się na uwolnienie Antygony oraz pochowanie Polinika. Niestety, przybywa za późno – Antygona popełnia samobójstwo w grocie. Zrozpaczony Hajmon, odnajdując jej ciało, również ginie z własnej ręki. Na wieść o śmierci syna, Eurydyka, żona Kreona, także popełnia samobójstwo.
Tragiczny koniec przynosi refleksję o wyższości boskich praw nad ludzkimi i prowadzi do upadku Kreona, pokonanego przez los i własną pychę.
Główni bohaterowie Antygony
Antygona
Tytułowa bohaterka tragedii, córka Edypa i Jokasty, siostra Ismeny, Eteoklesa i Polinika. Antygona jest postacią zdecydowaną i nieugiętą w swoim postanowieniu pochowania brata Polinika, mimo że za taki czyn może grozić jej kara śmierci. Jej determinacja i odwaga czynią ją symbolem moralnego heroizmu.
Kreon
Wuj Antygony, nowy władca Teb po śmierci Eteoklesa i Polinika. Kreon jest stanowczy i zdecydowany w swoich rządach, nie tolerując sprzeciwu i stawiając prawo państwowe ponad boskim. Jego tragiczny los jest ukazany jako skutek nieugiętej pychy.
Ismena
Siostra Antygony, mniej stanowcza i bardziej uległa wobec praw ziemskich. Początkowo obawia się wspólnego z Antygoną złamania zakazu, lecz ostatecznie chce dzielić jej los. Jej postać kontrastuje z determinacją Antygony.
Hajmon
Syn Kreona i narzeczony Antygony, młodzieniec wrażliwy i lojalny wobec miłości. Próbuje przekonać ojca do zmiany decyzji, błagając o łaskę dla Antygony. Jego śmierć finalnie pogłębia tragedię Kreona.
Tyrezjasz
Niewidomy wieszcz, który ostrzega Kreona przed gniewem bogów. Jego rady, choć początkowo lekceważone, okazują się prawdziwe i nieuchronnie prowadzą do katastrofy.
Eurydyka
Żona Kreona, której postać pojawia się na końcu tragedii. Samobójcza śmierć jako reakcja na wieść o tragedii rodziny uzupełnia obraz katastrofy i upadku Kreona.
Plan wydarzeń w Antygonie
- Antygona i Ismena rozmawiają o zakazie Kreona dotyczącym pochówku Polinika.
- Antygona decyzję o pochowaniu brata podejmuje sama, mimo sprzeciwu Ismeny.
- Scena z Kreonem wydającym dekret o zakazie pogrzebu.
- Antygona dokonuje pochówku Polinika, co zostaje odkryte przez strażników.
- Antygona zostaje schwytana i przyprowadzona przed Kreona.
- Kreon i Antygona dyskutują o roli prawa boskiego i królewskiego.
- Próba interwencji Ismeny, która chce podzielić los Antygony.
- Informacja o wyroku Kreona na Antygonę, jej zamknięcie w grocie.
- Hajmon stara się przekonać ojca do zmiany decyzji.
- Przepowiednia Tyrezjasza dotycząca gniewu bogów.
- Kreon postanawia uwolnić Antygonę i pochować Polinika.
- Antygona popełnia samobójstwo w zamknięciu, Hajmon ginie obok niej.
- Śmierć Eurydyki na wieść o tragicznych wydarzeniach.
- Końcowa refleksja Korua – upadek Kreona i tragedia rodu.
